لایه های شبکه در مدل TCP/IP

   لایه های شبکه در مدل TCP/IP  یک مدل مفهومی  چهار لایه می باشد و به عنوان مدل DARPA شناخته می شود که به نام سازمان دولتی ایالات متحده است که در ابتدا TCP/IP را توسعه داد.لایه های شبکه در مدل TCP/IP عبارت اند از : Application   Transport Internet   و  Network Interfac  هر  لایه  در مدل DARPA با یک یا چند لایه از مدل شبکه های (Open-Systems Interconnection) OSI مرتبط است.    OSI یک ورژن قدیمی از TCP هست  که تفاوت های با هم دارند  که با ان  ها در این متن اشنا میشویم.

تفاوت مدل‌های TCP/IP و OSI

اگرچه این مدل‌ها شباهت‌های بسیار زیادی به یک‌دیگر دارند، اما از جنبه‌هایی نیز با هم متفاوت هستند. زمانی که مدل OSI طراحی شد، عملکرد پروتکل‌ها در نظر گرفته نشده بود و پس از طراحی و براساس نیاز، پروتکل‌ها ایجاد می‌شدند. اما طراحی مدل TCP/IP بر پایه‌ی پروتکل‌ها انجام شده است و لایه‌ها با توجه به عملکرد پروتکل‌ها تنظیم شده‌اند. یکی دیگر از تفاوت‌ها این است که مدل OSI، عمومن به عنوان یک مدل مفهومی و برای درک بهتر شبکه‌‌ی طراحی شده، مورد استفاده قرار می‌گیرد. در حالی که مدل TCP/IP، بیش‌تر کاربردی و عملن برای رفع برخی مشکلات شبکه و براساس رایج‌ترین پروتکل‌های آن طراحی شده ‌است.

Network Interface Layer

لایه Network Interface (همچنین لایه Network Access نامیده می شود) که

مسئولیت قرار دادن بسته های TCP/IP در محیط شبکه و دریافت این بسته ها را دارند.

این لایه جزئیات نحوه ارسال اطلاعات از طریق شبکه را شامل می شود، از جمله نحوه عبور دادن اطلاعات الکتریکی یا نوری توسط دستگاه های سخت افزاری که به طور مستقیم با یک رسانه شبکه ارتباط دارند. مانند coaxial cable، optical fiber و twisted pair copper wire.

پروتکل های موجود در این لایه عبارتند از اترنت، Token Ring ،FDDI ،X.25، Frame Relay  و غیره.

لایه Network Interface شامل لینک داده و لایه های فیزیکی مدل OSI است.

مهم‌ترین پروتکل در این لایه، پروتکل اینترنت (internet protocol) یا IP است.

 لایه‌ی انتقال (transport layer):

 دقیقن مشابه با لایه‌ی انتقال در مدل OSI، وظیفه‌

ی این لایه نیز برقراری ارتباط بین دو host با استفاده از لایه‌ی‌های زیرین خود است تا از این راه بتواند اطلاعات لایه‌ی بالا‌تر خود را تا حد امکان بدون خطا به مقصد برساند. پروتکل‌های اصلی این لایه‌، پروتکل‌های TCP و UDP هستند

Internet Layer

لایه Internet مسئولیت آدرس دهی، بسته بندی، و توابع مسیریابی را به عهده دارد.  پروتکل های اصلی لایه اینترنت عبارتند از IP، ARP، ICMP  و IGMP.

پروتکل (IP) مسئولیت آدرس IP ، مسیریابی و تکه تکه شدن و باز گرداندن بسته ها را دارد.

پروتکل (ARP) مسئول تبدیل آدرس لایه اینترنت به آدرس لایه رابط شبکه مانند آدرس سخت افزاری می باشد.

پروتکل کنترل پیام های اینترنت (ICMP) مسئول ارائه توابع تشخیصی و خطاهای گزارش شده به دلیل عدم تحویل بسته های IP می باشد.

پروتکل مدیریت گروه اینترنت (IGMP) مسئول مدیریت Multicasting IP می باشد.

لایه اینترنت مشابه لایه Network  در مدل OSI است.

Transport Layer

لایه Transport شامل مسئولیت های لایه Transport و برخی از مسئولیت های لایه Session  مدل OSI می شود. این لایه وظیفه گفتگو بین مبدا و مقصد، تکه تکه کردن بسته ها، شماره گذاری و نظم و ترتیب آنها را بر عهده دارد. پروتکل های اصلی این لایه عبارتند از پروتکل TCP و UDP.

پروتکل TCP از امنیت بالایی برخوردار است که اصطلاحا connection-oriented نامیده می شود و در مقابل UDP از سرعت ارتباط بالاتر اما امنیت پایین تری نسبت به TCP برخوردار است و connectionless می باشد.

Application Layer

لایه Application کاربردی را قادر می سازد که به خدمات لایه های دیگر دسترسی پیدا کند و پروتکل هایی را که برنامه ها برای تبادل داده ها استفاده می کنند، تعریف می کند.
این لایه شامل تمام پروتکل های سطح بالا مانند DNS ، HTTP Telnet، SSH، FTP ، TFTP،SNMP ،SMTP ، DHCP و RDP می باشد.

لایه های شبکه در مدل TCP/IP

تو تخصصت بهترین باش

مجتمع فنی تهران نمایندگی ساری