اولین و مهم ترین دوره‌ی زندگی انسان ، دوران کودکی است و برای اولین بار با طبیعت در این دوره رابطه برقرار می‌کند و روابط اجتماعی خود را آغاز می‌کند و به مفهومی از خود دست پیدا می‌کند. دوران کودکی از نظر کمی و کیفی دارای اهمیت زیادی می‌باشد . آموزش های دوران کودکی برای رشد قوای جسمانی ،ذهنی ، عاطفی ، اعتقادی و اجتماعی کودک ضروری است . آموزش های دوران کودکی از دو نظر اهمیت دارند:
۱_ اثر پذیری کودکان از محیط آموزشی. ۲_ دوام تاثیرات یادگیری در این دوران . اهمیت آموزش های دوران کودکی تا حدی قابل توجه است که در آیات ، احادیث ، پژوهش های علمی و برنامه های آموزشی پیش‌دبستانی کاملا به چشم می‌خورد. اگر آموزش های دوران کودکی در سال های اولیه به بهترین شکل صورت میگیرد موفقیت های های بعدی هم امکان پذیر است .
بین رشد و هوش تجربه های اولیه کودکان رابطه مستقیم وجود دارد. به همین خاطر باید به این دوران توجه خاصی شود، سال های اولیه و پیش از دبستان به عنوان سال های سازندگی ، که تشکیل دهنده صفات و خصوصیات کودک است ، حائز اهمیت است . پس ضرورت دارد که آموزش های دوران کودکی مورد توجه قرار گیرد و برای اینکه کودک در مسیر درست تربیتی قرار بگیرد باید از همان دوران کودکی به آموزش های او اهمیت ویژه داد. با گسترش روانشناسی کودک، آموزش قبل از دبستان تاثیر زیادی در رشد ذهنی و پیشرفت تحصیلی کودک دارد .
واحدی که به وسیله آن و با اجازه از آموزش و پرورش برای تربیت کودکان در پیش‌دبستانی تاسیس شده است .
ایجاد محیطی برای کمک به رشد جسمی ، ذهنی، عاطفی کودک و پرورش توانایی ها و استعداد کودکان و تقویت قوای جسمی آنها برای آماده شدن آنها برای تحصیل در دوره ابتدایی و آماده کردن کودکان برای یادگیری بیشتر مفاهیم است .
منظور از عملکرد تحصیلی کسب نمره های آنها در امتحانات خرداد ماه است .
هر کودک با استعداد و هوش منحصر به فرد خودش به دنیا می‌آید اما برای اینکه استعدادش شکوفا شود نیازمند
این است که در یک محیط مناسب آموزشی باشد اگر کودک سلامت جسمانی کافی را داشته باشد ولی آموزش های لازم را نداشته باشد مثل حرف زدن یا راه رفتن هم برایش غیر ممکن است. ویژگی هایی وجود دارند که در رشد کودک تاثیر گذارند که اگر نباشند شخصیت کودک درست شکل نمی‌گیرد که باید در ابتدا والدین این ویژگی ها را بشناسند و در راستای آموزش درست آنها بکوشند.
از جمله مهارت های که در آموزش های دوران کودکی باید به آن توجه بسیار شود مهارت نه گفتن است . برای اینکه والدین نمی‌توانند دائم مراقب کودک باشند باید او را جوری تربیت کنند که به خودی خود بتواند از خودش مراقبت کند. یک کودک که دارای جرات است می‌تواند بدون اینکه عصبانی شود در عین آرامش از حق خود دفاع کند.
اعتماد به نفس با رفتار و احساس کودک ارتباط مستقیم دارد . برای اینکه کودک اعتماد به نفس داشته باشد باید قدردانی واقع بینانه از او شود. بدون اینکه روی رفتار مثبت اغراق شود روی آن تمرکز شود و کودک تشویق شود و دیگر اینکه در جهت استقلال او کوشا باشیم و کودک مسئول کارهای خودش باشد.
رشد همدلی در کودک برای رشد هیجانی او مهم است . هرچه هوش هیجانی بیشتر باشد با ایجاد روابط بین فردی سازنده می‌تواند باعث پیشرفت کودک شود. راه های مختلفی برای آشنایی کودک با همدلی وجود دارد که یکی از آنها الگوسازی برای کودکان و آشنا کردن آنها با احساسات و تاثیر رفتار بر آنها می‌شود.
از جمله آموزش های دوران کودکی می‌توان به آمادگی و پیش‌دبستانی اشاره کرد که بین کودکانی که این دوره را طی کرده‌اند و کودکانی که این دوره را نگذرانده اند تفاوت هایی وجود دارد که می‌توان به این موارد اشاره کرد:
۱_ وظایف و هدف های مربوط به مهارت های خود شخص
۲_ هدف ها و وظایف مربوط به دریافت تصور درست از خود
۳_ وظایف و هدف های ارتباط اجتماعی
۴_ وظایف و هدف های مربوط به رشد زبان
۵_ آشنایی با طبیعت و مواد
۶_ وظایف و هدف های آموزشی و آمادگی برای یادگیری
دوره یک یا دوساله آمادگی می‌تواند این کمبود ها را تا حدی جبران کند.
در کل دنیا برای آموزش های دوران کودکی سرمایه گذاری هایی در برنامه های آموزشی در حال شکل گیری است . آموزش های دوران کودکی یا پیش از دبستان می‌تواند مهارت های ارزشمندی در آنها به وجود آورد. سرمایه گذاری در آموزش های دوران کودکی دارای چهار توجیه اقتصادی با توجه به معادله هکمن استاد اقتصاد و برنده جایزه نوبل اقتصاد است که عبارتند از:
۱_ سرمایه گذاری در آموزش دوران کودکی می‌تواند مانع از ایجاد شکاف موفقیت شود .
۲_ آموزش در این دوران دستاورد های سلامتی و پزشکی را بهبود می‌دهد.
۳_ سرمایه گذاری در این بخش می‌تواند باعث افزایش درآمد شود.
۴_ سرمایه گذاری در آموزش های دوران کودکی، سرمایه گذاری سود آوری به حساب می‌آید.
