کاربرد جملات شرطی در زبان انگلیسی، برای بیان آرزو و یا حدس و گمان می باشد. از نشانه های مهم یک جمله شرطی، می توان به کلمه if اشاره کرد. بسیاری از جملات شرطی دارای فعل در یکی از زمان های گذشته می باشند. این استفاده به عنوان “گذشته غیر واقعی” نامیده می شود، زیرا ما از یک زمان گذشته استفاده می کنیم اما در واقع به چیزی که در گذشته اتفاق افتاده اشاره نمی کنیم.
برای مثال می گوییم: اگر بیشتر تلاش می کردم، زندگی بهتری داشتم.
پنج روش اصلی برای ساخت جمله های شرطی در زبان انگلیسی وجود دارد. در همه نوع، جملات از دو قسمت if clause (بخش شرطی) و main clause (بخش اصلی) تشکیل شده اند. در بسیاری از جملات شرطی منفی، به جای «if» از «unless» استفاده می شود.
Zero conditional اغلب برای اشاره به حقایق کلی استفاده می شود. زمان در هر دو بخش جمله، حال ساده است. در این نوع از جمله های شرطی، بدون تغییر معنای کلمه، معمولا به جای “اگر” کلمه “وقتی” جایگزین می شود.
If this thing happens, that thing happens.
If clause: if this happens
Main clause: that thing happens
شرط نوع 1 برای اشاره به حال یا آینده کاربرد دارد. نوع 1 شرطی به یک وضعیت احتمالی و نتیجه احتمالی آن اشاره دارد. در این نوع، زمان مربوط به جمله شرطی، حال ساده و زمان جمله اصلی، آینده ساده می باشد.
If this thing happens, that thing will happen.
If clause: If this thing happens
Main clause: that thing will happen
نوع 2 شرطی برای اشاره به زمان حال حاضر یا هر زمانی و یک وضعیت غیر واقعی، استفاده می شود. نوع 2 شرطی برای اشاره به شرایط فرضی و نتایج احتمالی آن استفاده می شود. در جملات شرطی نوع 2، در این نوع، زمان مربوط به جمله شرطی، گذشته ساده و جمله اصلی، نوع شرطی ساده می باشد.
If this thing happened, that thing would happen. (but I’m not sure this thing will happen) OR that thing would be happening.
نوع 3 شرطی برای اشاره به زمان گذشته و وضعیتی است که با واقعیت مخالف است. نوع 3 شرطی برای اشاره به یک وضعیت گذشته غیرواقعی و نتیجه احتمالی گذشته آن است. در این نوع، clause شرطی از گذشته کامل استفاده می کند و clause اصلی از شرط کامل استفاده می کند.
If this thing had happened, that thing would have happened. (but neither of those things really happened) OR that thing would have been happening.
شرط نوع مخلوط برای اشاره به زمان گذشته است و وضعیتی که در حال حاضر در حال انجام است. این نوع مخلوط، برای اشاره به یک وضعیت گذشته غیرواقعی و نتیجه احتمالی آن در حال حاضر است. در این نوع از جملات شرطی، clause شرطی از گذشته کامل استفاده می کند و clause اصلی از شرط کنونی استفاده می کند.
If this thing had happened, that thing would happen. (but this thing didn’t happen so that thing isn’t happening)